1. Hulp voor Helden

Stap 1: een goed doel kiezen
Het kiezen van een goed doel was vanzelfsprekend een belangrijke stap bij het opzetten van dit project. Aan veel eisen waren we niet gebonden. De voorkeur ging uit naar een lokaal doel; liefst iets wat nog niet enorm bekend was zodat je iets nieuws kunt brengen met je actie. Bovendien moeten we zelf tweemaal "iets" (meer duidelijkheid daarover volgt later in het proces) organiseren en daarbij moet iemand van het goede doel aanwezig zijn, evenals onze docent. Dat is eigenlijk de voornaamste reden om een lokaal goed doel te kiezen, maar als op een andere manier te regelen valt dat aan de praktische voorwaarden voldaan wordt, is eigenlijk vrij veel mogelijk.

Ondanks alle vrijheid (of misschien juist dankzij? zoveel mogelijkheden!), was het kiezen van het goede doel een taak waar we allemaal wat tegenop zagen. Dit zou de basis leggen voor het verloop van het project en dus wilden we iets vinden wat ons daadwerkelijk interesseerde. Veel tijd om rond te kijken was er echter niet: volgende maandag (09-02-15) moet de keuze gepresenteerd en verantwoord worden, evenals de doelstelling daarbij en een eerste begin aan de te volgen strategie. Flink doorwerken is dus nog steeds noodzakelijk. Gelukkig zijn we goed opgeschoten de afgelopen dagen.

Er lagen al verschillende opties op tafel, toen Eva moest denken aan iets wat ze afgelopen kerst gedaan had. Vrienden die ze normaliter een kerstgroet stuurde, had ze geïnformeerd over het uitblijven van haar kerstkaarten dat jaar, omdat ze ze dit keer naar uitgezonden militairen en hun thuisfront zou sturen via de actie Schouderklop en Opsteker van de Koninklijke PIT Pro Rege (stichting KPPR).

 Via die actie maakte ze kennis met Hulp voor Helden, het projectenprogramma van de KPPR. De mogelijkheid om te kiezen voor het steunen van een specifiek project vinden we zelf erg fijn, en dit sluit bovendien goed aan bij de opdracht. Persoonlijk houdt Eva zich daarnaast veel bezig met dingen die zich richten op militair en thuisfront, omdat ze zelf een 'thuisfronter' is. Vandaar ook haar betrokkenheid eerder bij de andere actie.

De rest van de groep vond het ook een interessant doel, maar we moesten nog één praktisch punt oplossen voordat onze keuze definitief gemaakt kon worden. De stichting zit namelijk gevestigd in Apeldoorn, maar bij onze twee georganiseerde bijeenkomsten verderop in het proces, moet wel een vertegenwoordiger van het goede doel aanwezig zijn. Na wat overleg besloten we de gok te wagen en heb ik contact opgenomen met Hulp voor Helden. Gelukkig kregen we snel reactie terug en bleek dat ze vooral dankbaar waren dat wij voor hen hebben gekozen en dat ze graag meewerken aan ons project.

Een doelstelling opzetten
Na dit goede nieuws zijn Margaret en Eva snel gaan narekenen welke projecten van Hulp voor Helden binnen ons tijdsbestek geschikt zouden zijn. Toen we vervolgens op basis van persoonlijke interesse een keuze maakten uit de overgebleven selectie, kwamen we allebei op de dagboekjes uit. Voor elke militair die op uitzending gaat, wordt een set ter beschikking gesteld, bestaande uit één dagboekje voor de militair zelf, plus een schrijfcassette, en een dagboekje voor het thuisfront. Ze worden, meestal op een ThuisFront Informatiedag (TFI), gratis aan deze mensen verstrekt. Om dit initiatief te laten blijven bestaan, heeft Hulp voor Helden een inzamelingsactie gestart, en dat is het project dat wij graag willen voltooien, door de overige €6200,- (van de totale €10.000,-) op te halen. Hulp voor Helden is op dit moment zelf nog aan het kijken wat ze kunnen en willen doen met nieuwe media. Er wordt druk gewerkt aan hun nieuwe website en ze hebben aangegeven alle hulp te kunnen gebruiken bij het verkennen van de mogelijkheden op het gebied van digitale media. Dit sluit goed aan bij onze opdracht, omdat we door strategisch mediagebruik onze actie moeten voeren en dus onze resultaten daarmee direct kunnen terugkoppelen aan Hulp voor Helden.

Juist nu vinden wij dit een belangrijke actie, omdat het leger steeds meer ingezet wordt. Bij meer vraag naar de inzet van militairen, is waardering voor diezelfde militairen ook zeer van belang. Lang niet altijd staan burgers stil bij het feit dat dit ook maar gewoon mensen zijn, die afscheid nemen van familie, geliefden en vrienden om zich met gevaar voor eigen leven in te zetten voor vrede en veiligheid overal ter wereld. Ja, we hebben een beroepsleger, dus het betreft mensen die er in principe zelf voor gekozen hebben, maar dat maakt hun offer niet minder zwaar of belangrijk. Dat zij dit doen uit vrije wil, zónder daartoe gedwongen te zijn, is eerder een reden om hen meer te respecteren en waarderen. Daarom hopen wij met de keuze voor dit goede doel niet alleen het voortbestaan van de dagboekjes te bewerkstelligen, maar ook meer aandacht, respect en waardering op te wekken onder de bevolking voor militairen, veteranen én hun thuisfront. Ze kunnen alle hulp gebruiken. Dit is een lastig te meten doelstelling en daarom ligt de focus bij ons op het steunen van het dagboekjes-project, maar door mensen via verschillende berichten inzicht te geven in de mensen achter de krijgsmacht, hopen we toch een bijdrage te leveren aan de aandacht daarvoor.

"Ons geheugen is beperkt! Dat geldt natuurlijk ook voor militairen en hun familie. Terwijl het juist zo belangrijk is dat zij bij thuiskomst hun ervaringen delen. [...] Het dagboekje laat de militair en het thuisfront na een missie bij elkaar op verhaal komen en helpt daarmee de draad op te pakken bij terugkomst." (Hulp voor Helden, 2015)

De dagboekjes voor militair en thuisfront.