Veilige verbinding

Geregeld contact hebben is onmisbaar voor het onderhouden van elke relatie tussen mensen. In het geval van grote afstand en totaal andere leefwerelden, zoals bij militairen en thuisfront tijdens een uitzending, is dit contact nog veel belangrijker.

De dagboekjes voor de uitgezonden militair en zijn/haar thuisfront zijn er om ruimte te creëren voor het opslaan van gevoelens, gedachten en gebeurtenissen die niet direct met elkaar te delen zijn. De redenen hiervoor kunnen verschillen. Bij de militair zullen er vaak restricties zijn met betrekking tot de informatie over de missie die gedeeld mag worden. Specifieke operaties, locaties en tijden kunnen vanuit veiligheidsoverwegingen beter niet gedeeld worden. Door de digitalisering is contact onderhouden met het thuisfront makkelijker geworden, maar de beveiliging van deze netwerken is een stuk lastiger, dus de berichtgeving aan het thuisfront via deze media is vaak erg beperkt. Daarnaast geldt dat in uitzendgebieden de voorzieningen lang niet altijd even goed zijn en dat de militair soms op patrouille of voor een operatie langere tijd van de basis weg kan zijn en dus ook geen toegang heeft tot bepaalde communicatiemiddelen.

"Het dagboekje laat de militair en het thuisfront na een missie bij elkaar op verhaal komen en helpt daarmee de draad op te pakken bij terugkomst. Het vormt dus een absoluut verbindingsonderdeel." (Hulp voor Helden, 2014)

Door gebruik te maken van de dagboekjes worden gedachten en gevoelens niet vergeten. Daarnaast geldt zowel voor het thuisfront als voor de militair, dat het onmogelijk en onwenselijk is om direct alles met elkaar te delen. Er lopen twee levens tegelijkertijd en het is te druk om alles aan elkaar door te geven en bij te houden. Bovendien speelt ook vaak mee dat men de ander niet onnodig ongerust wil maken. De militair zal dan eerder terugvallen op een collega en het thuisfront op iemand uit de omgeving daar, om pas als de problemen opgelost zijn, of na de missie, de ander in te lichten. Vrouw van militair (z.j.) vertelt op haar blog dat ze haar man niet kon vertellen van een operatie aan een goedaardige tumor, die ze onderging tijdens zijn uitzending. De avond na de operatie, toen alles achter de rug en weer goed was, zocht ze gelijk contact om hem er alsnog over te vertellen.

"Ga ik te ver in mijn bescherming naar hem toe tijdens een uitzending? Nee, ik vind van niet. Hij zou het zelfde voor mij hebben gedaan. Ondanks dat de situatie in Mali wel een rustige situatie was wil ik dat hij zijn hoofd bij zijn werk houdt. Voor zijn veiligheid, maar ook voor de veiligheid van zijn collega’s.

Bronvermelding 

Hulp voor Helden. (z.j.). Dagboekjes. Geraadpleegd ophttp://www.hulpvoorhelden.nl/projecten/dagboekjes/

Vrouw van militair. (2014, 5 augustus). 3 maanden verder: Hoe gaat het nu? Geraadpleegd op https://vrouwvanmilitair.wordpress.com/2014/08/05/3-maanden-verder-hoe-gaat-het-nu/